Μάθαμε και τους emo ξαφνικά...Έλεος

Eλεος πια με τους emo...Δεν αντέχω να ακούω άλλο για αυτούς.Συμπαθέστατα πλασματάκια αλλά νισάφι πια!!!Εν μια νυκτί τους έμαθε και η κουτσή Μαρία.ΕΛΕΟΣ!!!Και τσουπ γεμίσαμε emακια, στα λεωφορεία,στις πλατείες και στα πιο πολυσύχναστα μέρη.Πάς στο Σύνταγμα και τα βλέπεις αραδιασμένα σαν τις άδικες κατάρες να κλαίνε (κυριολεκτικά και μεταφορικά ) τη μοίρα τους.

Όλοι οι ψευτοemo κάνοντας μια φράντζα, φουσκώνοντας το μαλλί και βάφοντας το μάτι νομίζουν ότι έγιναν something special(που θα λεγε και ο 50cent). H κάθε σκυλού που μέχρι χτες άκουγε από Βανδή και κάτω και ο κάθε φλωρούμπας που σύχναζε με πουκαμισάκι στην Κοκκίνου ξαφνικά έγινε EMO. Μη χέσ...με τώρα για μαζευτείτε λίγο. Φαίνονται οι original και οι μουφιές...

Προσωπικά δε με ενοχλεί το στυλ. Το στυλ είναι κάτι προσωπικό η μόδα όμως είναι κάτι παροδικό που έρχεται και παρέρχεται. Η μόδα απλά καλύπτει το σώμα, το στυλ όμως είναι θέμα ψυχής... Δεν αλλάζει κάνοντας τούφες και βάφοντας μάτια. Άμα είσαι σκυλού όσο λακ και να βάλεις emo δεν γίνεσαι, τα μπουζούκια μόνο θα σε γεμίζουν και ας μην το παραδέχεσαι.

Όσο για τους original πραγματικά (σε θέματα στυλ και μόνο) μου αρέσετε, αλλά η ζωή είναι ωραία για να τη σπαταλάς σε ξυραφάκια. Έχουν γίνει και οι νεκροκεφαλές trendy (απαγορευμένη λέξη...). Όπως και να το κάνουμε όλοι έχουμε πάθη και λάθη οπότε κανείς (πόσο μάλλον εγώ που πάνω απ' όλα είμαι και άνθρωπος...) δεν μπορεί να σας κρίνει.

Προσεχής ανάρτηση "Το ημερολόγιο ενός emo..."