Α ρε 90's τι μου κάνετε....

Kaka Koritsia - Ks...

Ούτε 8 χρονών δεν ήμουν καλά καλά και ακόμα τις θυμάμαι και τις 3....

Είχαν κάνει και guest σε σειρά του mega, τους Ασυνήθεις Ύποπτους το 1996...


Από τότε πολλά άλλαξαν πολλά και όμως αυτό το τραγούδι μου κάνει το κλικ που μου κανε και τότε...

Πολλά έχουν αλλάξει και όμως αυτό συνεχίζει να μένει ίδιο....

Τι να πεις παράξενη είναι η ζωή..!

Αν και μερικούς φίλους από τότε τους έχω διώξει από κοντά μου όταν ακούω αυτό το τραγούδι θυμάμαι τις καλύτερες στιγμές μας στο πάρτυ μου το 1996...

Υ.Γ. Όποιος/α φανατικός/η αναγνώστης/ρια βρήκε το blog μου πληκτρολογώντας στο googlie "Θεά Kylie confide in me" παρακαλείται να επικοινωνήσει μαζί μου...Έχει κερασμένο καφέ στο soho και αν τραβήξει η παρέα και ποτάκια στο Motel (Λυπάμαι, δεν μπορώ να το πώ letom....Δε μου βγαίνει τι να κάνω...!).

Η κρίση των 20 χωρίς αμυγδαλές...!!

Ναι ναι φανατικέ και φανταστικέ (όπως έχει πεί και ένα υπέροχο πλάσμα...) αναγνώστα η παραπάνω φράση που αποτελεί και τον τίτλο του παρόντος post ήταν το μότο μου αρκετές μέρες του καλοκαιριού που μας πέρασε...Έτσι και σήμερα ξύπνησα με πόνο και χωρίς καθόλου γεύση...Ωραία πάμε και η κρίση των 20 που πλησιάζουν άκρως απειλητικά και να 'χω και τις αμυγδαλές να με ταλαιπωρούν...Αλλά όχι δε θα τους τη χαρίσω..Θα ακολουθήσω τη γνωστή συνταγή, παγωμένα νερά-καφέδες-χυμούς, και καθόλου ζεστά...Να δούμε μετά ποιος θα ταλαιπωρεί ποιον...(OMG δεν πάω καλά μου βγήκε το style Διαμαντής Αμυράς προς τον εαυτό μου, το 'χω χάσει...ΤΈΛΟΣ!!!).

Να αλλάξω θέμα, τις τελευταίες 2 μέρες το 'ριξα τελείως έξω και πρέπει να μαζέψω τα λουριά αν θέλω να τελειώνω και με άλλα μαθήματα...Προς το παρόν σήμερα πρέπει να βγει αρκετή ύλη, γιατί αύριο εγώ το δηλώνω δημόσια ότι θα ρίξω τρελό τρελό shopping (όσο τρελό και να γίνεται στη φοιτητούπολη...μπηχτή, κακία, φτού μου..!) και γενικώς δε θα μαζεύομαι...!

Το καλύτερο όμως δε στο πα..Έδωσα παραγγελία την τούρτα που θα κόψω καλώς εχόντων των πραγμάτων αύριο το βραδάκι στο τραπέζι που θα κάνω..Ένα μόνο μπορώ να σου πώ!Υπερπαράγα!!! Από τρίτη και μετά θα σου έχω και το ΑΠΌΛΥΤΟ φωτογραφικό ρεπορτάζ...!

Καλή συνέχεια και κουράγιο α)σε όσους διαβάζουν αυτές τις μέρες και β) σε όσους έχουμε αύριο γενέθλια!!!

Τα νέα του Σαββατοκύριακου...

Άλλο ένα σαββατοκύριακο φτάνει στο τέλος του μαζί με τον Μάρτη και 'γω είμαι ακόμα εγκλωβισμένος εδώ κάτω. Με την πρόοδο της Άλγεβρας να πλησιάζει επέλεξα να μην πάω Αθήνα για τετραήμερο... :(

Δεν παραπονιέμαι γιατί ήταν δική μου επιλογή αλλά κάτι δε μου κάθεται καλά. Έμεινα εδώ κάτω για να μαζευτώ κάπως και να διαβάσω...Αλλά μέχρι στιγμής έχω κάνει ελάχιστα πράγματα. Βέβαια αν πήγαινα Αθήνα θα ήταν σίγουρο ότι ούτε σημειώσεις θα έπαιρνα μαζί μου αλλά δε με παρηγορεί αυτό. Δε λέω καλή η ανεξαρτησία και όλο το mood "μένω μόνος μου" αλλά καλά θα περνάμε και όταν ξεκουμπιστούμε από ΄δω κάτω. Μόνο και μόνο από το shopping που θα έριχνα θα ήμουν πολύ πιο χαλαρός, δε μιλάω για Χαλάνδρια και Κολωνάκια που θα πήγαινα γιατί αν το συνειδητοποιήσω θα με πιάσει κατάθλιψη...

Αλήθεια εσείς πως περάσατε το Σαβ/κο???

Εγώ το πέρασα αρκετά καλά, είδα το panic room για 6οη φορά και ακόμα να το βαρεθώ. Ίσως φταίει το γεγονός ότι λατρεύω τα μεγάλα σπίτια και τη Jodie Foster. Η γυναίκα είναι ΘΕΑ!!!Από τις αγαπημένες μου ηθοποιίνες και η ερμηνεία της εκπληκτική. Το Σάββατο δεν έκανα και τίποτα συγκλονιστικό σουπερ μαρκετ, λίγο το σπίτι και το βραδυ υπέροχα στην αρχή και guernica στη συνέχεια...Πάλι καλά που το ανακαλύψαμε και αυτό και έχουμε και μια αλφα παρηγοριά... Δε θα αναφερθώ στο τι έγινε μετά τις 2 γιατί θα ρεζιλευτούμε και ιντερνετικά...

Σήμερα αν σκεφτεί κανείς ότι ξύπνησα μεσημέρι (ποιος εγώ!) το μόνο που είχα να κάνω ήταν να διαβάσω και αυτό το ψιλοέκανα...Άντε να δούμε τι ψάρια θα πιάσουμε και φέτος...Ααα και για μια ακόμη φορά επέστρεψα στο video club ταινίες που δεν είδα...Που θα πάει αυτή η κατάσταση....

Τώρα που είπα panic room θυμήθηκα το παλιό μας σπίτι και έχω για μια γλυκόπικρη γεύση. Μου λείπει το παλιό μας σπίτι, μου λείπουν τα παλιά μας έπιπλα μου λείπει η παλιά μου καθημερινότητα.. Δεν είμαι αχάριστος ούτε αγνώμων αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω 19 χρόνια.. Ήμουν προετοιμασμένος εδώ και 6 χρόνια για την αλλαγή σπιτιού αλλά όπως και να το κάνουμε το παλιό σπίτι το 'χα ζήσει παραπάνω και πέρασα σημαντικές φάσεις της ζωής μου κάτι που δε θα συμβεί στο καινούργιο... Αναπόφευκτα δεν μπορώ μετά από την τωρινή μου ανεξαρτητοποίηση να ξαναγυρίσω πίσω, όχι γιατί έχω πρόβλημα με τους γονείς μου αλλά γιατί έχω μάθει να μην εξαρτάμαι 100% από κάποιον. Θέλω να μαι μαζί τους επειδή τους πάω σαν άτομα και όχι για τα οφέλη που θα 'χω μένοντας με αυτούς. Τέλος πάντων ο χρόνος θα δείξει πως θα εξελιχθούν οι καταστάσεις.

Κατά τα άλλα το κόλλημα με τα Υπέροχα και τα 80's καλά κρατεί!!

Η μοναδική μας παρηγοριά είναι το επόμενο Σαββατόβραδο που κάποιο Υπέροχο πλάσμα έχει γενέθλια!Αλλά αυτά σε επόμενη ανάρτηση...