Τα μαθητικά χρόνια που λέει και η Απόλυτη...

Παρασκευή σήμερα και με ελάχιστο έως ανύπαρκτο ύπνο άκουσα από το χάραμα το breakfast στα fm με τον ένα και μοναδικό Μιχάλη και γύρισα στα παλιά...Τότε που ακόμα πήγαινα σχολείο και τον άκουγα πριν πάω για μάθημα σχεδόν κάθε πρωί. Δεν μπορώ να πώ ότι αναπολώ το σχολείο μου γιατί είχε τρελή μπασκλασαρία χωρίς αυτό να αναιρεί τις όμορφες στιγμές που πέρασα εκεί. Οι περισσότεροι φίλοι μου ήταν και είναι εκτός σχολικού περιβάλλοντος. Θυμάμαι τις συνήθειες μου, τα ωράριά μου (τελείως διαφορετικά με σήμερα...) και γενικότερα την τότε νοοτροπία μου. Δεν ξεχνάμε ότι το φροντιστήριο μου ήταν πάνω από τα starbucks!! Ειδικά την βου λυκείου, μια χρονιά ομολογουμένως χαλαρή κάθε παρασκευή μετά το σχολείο ήταν η φυσική συνέχεια της μέρας πριν το μάθημα του φροντιστηρίου... By the way τα χα ξεσκίσει τα starbucks σχεδόν κάθε μέρα εκεί ήμουν, απορώ πως έβγαινα οικονομικώς???

Και η μεγάλη αποκάλυψη τώρα έρχεται....

Είναι κάτι που το λέω την τελευταία χρονιά και το ξέρουν ελάχιστοι... Τώρα έπρεπε να πηγαίνω λύκειο, στην καινούργια μου περιοχή, με το καινούργιο μου σπίτι, το 2008...Σνιφ σνιφ, δεν κάνω πλάκα. Τώρα έπρεπε να 'μαι βου λυκείου, χαλαρά πρώτος χρόνος στο καινούργιο σπίτι,με σχεδόν ένα χρόνο blogging και σε άλλο σχολείο. Γιατί μη νομίζετε τα έψαξα όλα τα λύκεια του Αλίμου και είναι super(από φροντιστήριο δεν είχα και τόσο μεγάλο παράπονο, άλλωστε είχα και γ@μω τους καθηγητές σε μερικά μαθήματα που τα 'κανα ιδιαίτερα στο σπίτι!)... Όχι ότι έχω πρόβλημα που σπουδάζω, ίσα ίσα σπουδάζω αυτό που ήθελα, απλά είναι κάτι που με "τρώει" εδώ και καιρό. Δυστυχώς όμως ο χρόνος πίσω δε γυρίζει και το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθούμε για μια πιο όμορφη καθημερινότητα...