Άλλη μια τσαγκαροδευτέρα φτάνει στο τέλος της...

Δευτέρα σήμερα και όλα είναι τόσο υποτονικά και βαρετά που δεν έχω όρεξη για τίποτα...Ούτε για να πάω σχολή το πρωί, ούτε για να βγω για καφέ το απόγευμα, ούτε καν για διαβάσω κανά hello... And that's problem!!! Δεν υπάρχει κάποια μαγεία ή για να ακριβολογώ δεν έχω όρεξη να δημιουργήσω καμία μαγική κατάσταση. Βέβαια όλα είναι θέμα πως τα βλέπεις τα πράγματα και όπως έχω ξαναπεί είμαι ένας άνθρωπος που πάντα βλέπει, ή προσπαθεί να δει, το ποτήρι μισογεμάτο ακόμα και αν δεν είναι για αυτό και συμβιβάζομαι με απλά πράγματα. Μια από τις παρηγοριές αυτής της περιόδου είναι ο Paulo Coelho με τη "Βερόνικα που αποφασίζει να πεθάνει", ένα βιβλίο που μου κίνησε την περιέργεια από την αρχή που το είδα στη βιβλιοθήκη μας και από τότε που το ξεκίνησα το ενδιαφέρον μου καλά κρατεί. Συνειδητοποίησα και ένα άλλο πράγμα όχι πως δεν το ήξερα από παλιά αλλά είμαι πολύ χαρούμενος και περήφανος για κάποιους πολύ οικείους ανθρώπους μου, γιατί τον τελευταίο καιρό πολλά ακούω και το μόνο που μπορώ να τους πω είναι ένα ΤΕΡΆΣΤΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ για όλα. Το παν είναι να θαυμάζεις τους γύρω σου είτε ανήκουν στο οικογενειακό, είτε στο ερωτικό, είτε στο φιλικό περιβάλλον και ευτυχώς οι άνθρωποι που έχω επιλέξει να κρατήσω κοντά μου με εκπλήσσουν θετικά κάθε μέρα. Αυτά τα ολίγα και για σήμερα άντε με το καλό να υποδεχτούμε τον καινούργιο μήνα!Καλό βράδυ!