Τρίτη 6 Μαΐου 2008

Η πολυπόθητη συνάντηση...


Πίνουμε ωραία και καλά το καφεδάκι μας με την Μαριάννα την τρίτη ημέρα του Πάσχα και δεν ξέρω πως το 'φερε η συζήτηση και είπαμε για την επικείμενη επίσκεψη της Ελπίδας στην Αθήνα. Αμέσως τα βλέμματά μας συναντήθηκαν και εγκεφαλικά συμφωνήσαμε να προτείνουμε τον καφέ των bloggers... Η πρώτη υποψήφια ημέρα ήταν η Εργατική Πρωτομαγιά αλλά δυστυχώς δεν μπορούσε η Ελπίδα να έρθει Αθήνα...Ο καλός Θεούλης όμως την έστειλε 3 μέρες αργότερα στο δρόμο μας. Μετά από επεισοδιακές συνομιλίες των 2 δεσποινίδων (τις οποίες ακόμα αγνοώ...χμμ) δίνουμε ραντεβού στο σταθμό του Μοναστηρακίου στις 7 το απόγευμα. Εγώ με τη Μαριάννα είπαμε να βρεθούμε ένα τεταρτάκι πιο πριν την μεγάλη συνάντηση, αλλά με τις καθυστερήσεις του μετρο έφτασα 7 παρά 10 και τότε ήρθε έκπληκτη η Μαριάννα και μου πε : ΕΊΝΑΙ ΕΔΏ!!!!!!!!!!


Φτιάχνουμε μαλλί και τρέχουμε στην Ελπίδα που σαν καλό κορίτσι διάβαζε κάτι χριστιανικά έντυπα που μια γριούλα της είχε δώσει(ονόματα δεν θυμάμαι)... Δεν περνάνε 5 λεπτά και τσουπ και ο Εξύμνος.. Χαρές, αγκαλιές και φιλιά στο δρόμο προς Ψυρρή. Μόλις καθόμαστε οι 4 μας έρχεται και η Sweet and Bitter, η άλλη γιατρίνα της παρέας... Δεν θα μπώ σε λεπτομέρειες 7 και 10-15 καθίσαμε και σηκωθήκαμε με το ζόρι (λόγω μετρο που έκλεινε....γκρρρ) στις 12. Οι ώρες πέρασαν σαν νεράκι, η παρέα ακούστηκε σε όλο το μαγαζί και τα γύρω, η σερβιτόρα εντυπωσιάστηκε και όλο ερχόταν και ρώταγε διάφορα, κόσμος έφευγε κόσμος έμπαινε στο μαγαζί εμείς εκεί σταθεροί στο τέρμα Θεού τραπεζάκι μας...!


Ήταν απλά ΥΠΈΡΟΧΑ ΠΛΆΣΜΑΤΑ όλοι τους!


Δεν θα πώ για τους σχολιασμούς που έκανε ένα πρόσωπο προς τους πακιστανούς με λουλούδια και ντουντούκες γιατί μόνο κουκούλες δεν τους φόρεσε..Κακιασμένο Πλάσμα...


Ούτε για ένα άλλο πρόσωπο που το τρόμαζαν οι πακιστανοί με τα λουλούδια αφού από το πουθενά της εμφάνιζαν από το πλάι ή από πάνω λουλούδια...Ούτε ο Copperfield να έκανε guest...


Τα υπόλοιπα ας μείνουν μεταξύ μας...


Η συνάντηση θα επαναληφθεί!!!ΑΠΕΙΛΉ...
Y.Γ. Τα δωράκια της φουρτούνας ήταν απίθανα...Παλιόπαιδο!

3 σχόλια:

Dr Low είπε...

Μα πες μου εσύ τώρα, φαντάζεσαι να ξυπνας και να τον βλέπεις δίπλα σου. Θα νομίζεις ότι τυφλώθηκες. Άσε που όσο νύχτωνε μαυρίζαν και περισσότερο.
Η γκαρσόνα ερχόταν γιατί είμασταν η πιο χαρούμενη παρέα και γιατί είχαμε τα πιο ωραία αγόρια.
Φιλιά εφημερεύοντα και άντε να έρθει η 25η. Εγώ πάντως το εισητηριάκι μου το έκοψα!

Ανώνυμος είπε...

Οι μεγάλες ιδέες τελικά πρέπει να υλοποιούνται γιατί τα αποτελέσματα είναι φαντασμαγορικά!
ΥΓ: το Μητσάκι φόραγε τα ίδια γυαλιά με τη Βάνα ή ήταν ιδέα μου?????

Giorgio είπε...

ΝΑΙ ΤΑ ΊΔΙΑ ΦΌΡΑΓΕ...