Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

Βαρέθηκα...

Ήδη πέρασε μια εβδομάδα από την άδικη δολοφονία του Αλέξανδρου...

Μια εβδομάδα με δυναμικά συλλαλητήρια και πορείες...

Μερικές μέρες από τότε που όλοι ακούσαμε τις ανεκδιήγητες δηλώσεις κατηγορούμενου και υπεράσπισης του, που πραγματικά λίγη ντροπή δε νιώθουν???

Έχω βαρεθεί ή καλύτερα έχω ξενερώσει με τη μικρότητα κάποιων που μένουν στα επεισόδια και στα σπασμένα...Αδιανόητο να συγκρίνουμε την ύλη με την αξία της ανθρώπινης ζωής, φυσικά και δεν επιβραβεύω τις εκδηλώσεις βίας γιατί η βια δε διώχνει τη βια, απλά βοηθά στη συνέχισή της...

Εγώ προσωπικά σε όσες πορείες βρέθηκα δεν είδα κανένα διαδηλωτή να σπάει ή να καίει το παραμικρό...Μόνο μετά όταν διαλύθηκε η πορεία αναμίχθηκαν οι γνωστοί με τα ριχτά στο κεφάλι και άρχιζαν να σπάνε...Φυσικά και δεν ήταν από την αρχή στις πορείες και φυσικά οι διαδηλωτές τους απωθούσαν.

Οι πορείες καλά κρατούν και απ' ότι μαθαίνω θα συνεχιστούν και την ερχόμενη εβδομάδα. Προσωπικά το μόνο που ελπίζω είναι να βγάλει σε κάτι όλο αυτό και να μην καταλήξουμε να τρώμε το χριστουγεννιάτικο γεύμα μας σε 2 περίπου εβδομάδες με τη συνείδηση μας ήρεμη...

Μέχρι να τα ξαναπούμε το μόνο που έχω να δηλώσω είναι ότι εγώ προσωπικά στηρίζω τα παιδιά και τους αγώνες τους γιατί ειδικά η γενιά που τώρα περνά εφηβεία φαίνεται να είναι από τις πιο σοβαρές γενιές..Και όπως διάβασα και άκουσα σε πολλά blogs : Υπερασπίσου το παιδί γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα.

1 σχόλιο:

Sweet and bitter είπε...

Πόσο δίκιο έχεις...
Αλλά αυτό που με κάνει να αισιοδοξώ είναι το ότι η "γενιά με το i-pod στα αυτιά" (έτσι άκουσα να την αποκαλούν στην τηλεόραση) είναι σκεπτόμενη και δε διστάζει να εκφράσει την άποψή της!

Φιλιά!