Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008

Τσικνοπέμπτη 2008....Όσα συνέβησαν!!!

Θα σας πως περάσαμε χτές που βγήκαμε οι φοιτητοπαρέα να γιορτάσουμε την τσικνοπέμπτη...
Επειδή δεν ξέρω αν τα παιδιά θέλουν να φανερωθούν τα ονόματά τους θα τους αναφέρω με ψεύτικα. Αρχίζουμε...

Πέμπτη βράδυ 8 και μισή σκάει τηλεφωνάκι...
Άννα: 10 παρα τέταρτο να σαστε στον ... (κάτι σαν μεζεδοπωλείο,ρεμπετάδικο με πολύ καλό φαγητό!)....ΑΠΕΙΛΉ και μάλιστα ασύμμετρη!

Ξεκινάμε με τη Βάνα να φτάσουμε, δρόμο παίρνουμε δρόμο αφήνουμε (είναι και αργοκίνητο καράβι κάποια...) φτάνουμε με τα χίλια ζόρια στο μαγαζί.Ευτυχώς δεν είχε ακόμα πολύ κόσμο και έτσι βρήκαμε την παρέα μας γρήγορα...Αφού καθίσαμε αρχίσαμε σιγά σιγά να σχολιάζουμε φλέγοντα ζητήματα της καθημερινότητας (Εurovision) και μετά αφότου παραγγείλαμε πήγαμε και στα δικά μας...Αμα γράψω διαλόγους θα με κόψει το Ε.Σ.Ρ...

Άρχισαν να έρχονται τα πρώτα φαγητά και τα πεινασμένα τα τσάκιζαν...Αν μας έβλεπε άνθρωπος θα 'λεγε ότι είμασταν κατοχικά παιδιά,αλλά μεταξύ μας όταν είσαι από τα χαράματα στο πόδι (10 το πρωί εννοώ) και δεν έχεις φάει παρά μόνο καφέδες και μια σοκολάτα πεινάς κάτι λίγο...Ωραιότατο το φαγητό δεν σηκώνουμε καμία αμφιβολία σε αυτό. Η ώρα περνάει και μαζί της το κέφι ανεβαίνει...Και ναι το ομολογώ ανέβηκα πίστα (μια σπηλιά κάπου να κρυφτώ...).Θέαμα σε όλο το μαγαζί δεν το συζητώ!

Με τα πολλά και τα λίγα ευτυχώς κατάφερα και ξέφυγα γιατί λίγο ακόμα να 'μενα θα πιανα και το μικρόφωνο. Και θα κάνω την και την άλλη αποκάλυψη (Παναγία μου Μάκης κατάντησα!!!) ότι ελληνικό song ήξερα δεν ήξερα το τραγούδησα (δεν θυμάμαι ποιοι καθόντουσαν δίπλα μου..) αλλά τους λυπάμαι...Τι τραβήξατε βρε!Να μην τα πολυλογώ κατά τις 3 φεύγουμε και πάμε για παγωτό (μιαμ μιαμ) και το κορυφαίο.... Να τραγουδώ "Πάμε Χαβάη- Θωμά είσαι σπίιιιιτι???", όποιοι με είδαν σίγουρα θα τρόμαξαν...


Και για όσους κακεντρεχείς θα πουν εμένα ζαλισμένο θα τους απαντήσω ότι και κάποια άλλη τα έλεγε αυτά και της απέδειξα ότι περπατάω μία χαρά!Απλά όταν περπατάω μετά από ξενύχτι δεν θέλω να με ακουμπούν....Όχι σας πρόλαβα...Εδώ το χατε να με κατηγορήσετε!Χμμ

Και το δύσκολο έργο τώρα ξεκινά!!!Να χουμε μείνει 5 άτομα και να δούμε ποιος θα πάει ποιόν σπίτι του!!χαχα εδώ γελάμε!Τέλος πάντων δε μπορώ να μπώ και σε λεπτομέρειες θα εκθέσω κόσμο πήγαμε τελικά όλοι σπίτια μας και το μετά δε θέλω ούτε να το θυμάμαι...

Φαντάζεστε ποια είναι η συνέχεια...Μπλιάχ...Έκανα τον χειρότερο ύπνο, ξεπάγιασα γιατί είχα αφήσει ανοιχτή την μπαλκονόπορτα του σαλονιού, και σήμερα είδα ότι καθώς ερχόμουν στο δωμάτιο έχανα ρούχα...Μέχρι στιγμής μου λείπει μόνο ένα βραχιολάκι που φόραγα αλλά που θα μου πάει θα το βρώ!Αν όμως δεν το βρώ εκεί θα πέσει τρελό κλάμα γιατί είναι καλό...

Η συνέχεια της μέρας περιλαμβάνει πανεπιστήμιο μέχρι τις 7 και μετά προτείνω ταινία!!!Βέβαια η ταινία είναι στις 24:00 οπότε αν υπάρξει πρόταση για καφέ εγώ είμαι μέσα...Μέσω του blog μου θα επικοινωνούμε!ΤΈΛΟΣ!!!

Υ.Γ. 8 χτυπάει το ξυπνητήρι του κινητού με Χρύσπα (μη σχολιάσεις είμαστε σε γιουροβιζιονικό ρυθμό!) και άρχισα και γω να τραγουδάω...Πραγματικά αξέχαστη η χτεσινή νύχτα!

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλεεεεεεέ!! Πού τη βρίσκεις την όρεξη? Από τα άγρια χαράματα σηκώνεσαι, γράφεις στο blog, πας κ μάθημα!!! Απαπαααα! Λίγο πονοκέφαλο, λίγο στομαχόπονο, λίγο κάτι δν το χεις από χθες? Τέτοια ώρα κ ακόμα σέρνομαι! Όμορφα ήταν όμως! Πολύ πολύ όμορφα! :) Θα ξαναπάμε ε?
Άτε πάω να φάω.. Τα χθεσινά τα χώνεψα αν κ φάγαμε για 2 μέρες!! :D
Τα λέμεεε!! Kisses!!
Μυρτώ

Dr Low είπε...

Χα!! Βλέπω ακολουθείς τα χνάρια μου στην κρεπάλη και το γιούχου κατά πόδας!
Αϊ λάικ γιου!!!!

Ανώνυμος είπε...

Άννα με βάφτησες; Δέχομαι... Μ' αρέσει καλύτερα από το άλλο. Μάλλον με συμφέρει περισσότερο :Ρ

Όντως το φαγητό εξαφανίστηκε... Όπως και το κρασί! Και ναι ομολογώ εγώ τον ανέβασα πίστα! Και όχι μια φορά!!!

Το κακόμοιρο που καθόταν δίπλα σου πάλι εγώ ήμουν, αλλά μάλλον εσύ τράβηξες πιο πολλά... Μα με αυτούς που ήρθαν στο μαγαζί, τι να έκανα; Έπρεπε κάπου να τα λέω! Ευτυχώς που σε είχα να μου ανεβάζεις το κέφι!!!

Πολλά σχολίασα... Τα άλλα τα αφήνω γιατί θα δεχτώ επίθεση :Ρ

Giorgio είπε...

Μυρτώ:
Και που να ξερες τι ώρα σηκώθηκα!!!8το πρωί και πήγα μάθημα!!Άσε άσε...

Θα τα πούμε σύντομα...χιχι

Giorgio είπε...

EL:
Έτσι όπως πάμε θα μας μαζεύετε...Το ΄χουμε παρατραβήξει τον τελευταίο καιρό!

Και σεις στη Χίο δεν πάτε πίσω τα διάβασα...!

Giorgio είπε...

Αννα:
Ποιος με ανέβασε στην πίστα???εσυ?καλά θα τα πούμε σήμερα ύπουλη νυφίτσα της κολάσεως...

Όσο για τις πολλές φορές που ανέβηκα!!Μια μόνο στην κυρίως πίστα και άλλη μια για να χτυπήσω παλαμάκια...Αλλά εσένα έπρεπε να χτυπήσω!!!!!

χιχι ευτυχώς που δεν είπες και πολλά!!Οχιά της κολάσεως....χαχα