Το πένθος της άλγεβρας...

Ένα post με πολύ κλάμα και δάκρυ...Μόλις έκλεισα φανατικέ το χτεσινό post έφυγα κατευθείαν απ' το σπίτι μου για να συναντήσω μια παρέα για καφέδες...Το μαγαζί που πήγαμε αποτελείται από 2 ορόφους και το ισόγειο..Εγώ είχα πάει αρκετές φορές στο ισόγειο και στον 1ο όροφο αλλά ποτέ στον 2ο και μόλις ανέβηκα έμεινα...Το όλο σκηνικό από 90's σαλέ, μες το ξύλο και στο αραχοβα style...Μη θυμιθώ κάτι φώτα που είχε όλο industrial style...Άσε φανατικέ σε συνδυασμό με το κλάουντι τοπίο ήταν όλα τα λεφτά!!!Ευτυχώς και από μουσικές δεν τα πολυπήγε άσχημα, γιατί θα ξενέρωνα απίστευτα να είμαι σε ένα τόσο stylish να άκουγα κουλές μουσικές!!Φτάνει όμως με το χώρο, γιατί πραγματικά η παρέα ήταν ότι πρέπει για ένα πένθος άλγεβρας...Μονο που δε μας διώξαν από τη φασαρία που κάναμε!!Είμαι εγώ για να με βγάζεις έξω!!!Παίξαμε και taboo και φυσικά η ομάδα που ήμουν μέλος ΝΊΚΗΣΕ!!!!Γιατί αυτό 'Η ΤΟ ΧΕΙΣ 'Η ΔΕΝ ΤΟ ΧΕΙΣ!!!! Και όπως έχω διαπιστώσει είμαι πωρωμένος με τη νίκη!Έχω αποκτηνωθεί πλήρως με κάθε είδος παιχνιδιού!!!Μετά πήγαμε για φαγάκι, που ψιλοέσκασα, ένα super speed super market και βολίδα για το σπίτι που ξεκινήσαμε νέο μαραθώνιο τάβλι!!!!Το τέλος ήταν ένα πολύ alternative βράδυ, όπου ακούστηκαν Αλήθειες και Ψέματα!!!Πολύ τραγικότητα έδωσα, ενώ στην πραγματικότητα ήταν ένα βράδυ με νέες ατάκες και πολύ γέλιο. Προκαλείς!!!


Υ.Γ. Είδα ένα φρικτό όνειρό, που είναι πραγματικά μη σου τύχει!!!!

Δεν μπορώ να ξεκολλήσω λέμε!!!!