Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2008

My sugar is raw...!

Όχι αγαπητό αναγνωστικό κοινό δεν αναφέρομαι για μια ακόμα φορά στη Madonna(σήμερα διαβάζεται Μαντάνα...), που όπως φαίνεται δεν θα ξεκολλήσω εύκολα, αλλά σε μια παλαιότερη τρέλα με τα βιολογικά... Ναι ξανάρχισα να πηγαίνω στις βιολογικατζούδες, το γνωστό τρίπτυχο αμύγδαλα-σοκολάτες-χυμοί... Δεν ξέρω πως μου ήρθε πάλι ο βιολογικός τρόπος ζωής, αλλά έκανα πριν από μέρες την αρχή και πήγα για βιολογικά...Γιατί μπορεί να εκτίθεμαι καθημερινά σε καπνούς και άλλα χημικά (αρώματα, καθαριστικά κ.λ.π), αλλά τη διατροφή την προσέχω, λέμε τώρα!

Αφού τα ακούμπησα στη βιολογικατζού, πήγα και μέχρι το βιβλιοπωλείο και πήρα και 2 βιβλία, το "Πιο πολύ πιο πολλοί" και το "Στον κήπο του επίκουρου-αφήνοντας πίσω τον τρόμο του θανάτου". Φίλτατε αναγνώστα δεν αντέχω άλλο έχω φτάσει να δίνω γύρω στα 150-200 το μήνα για εφημερίδες-περιοδικά-βιβλία, αλλά τι να κάνουμε χρειαζόμαστε και μια πνευματική τροφή. Γιατί μπορεί να θές και την πχιότητα του βιβλίου, αλλά να μη μάθεις και τι γίνεται στην κοσμική ζωή της υφηλίου???

Που λες, την παρασκευή έμεινα μέσα, καθότι κανείς δε μου είπε για ποτάκι, και ως γνωστόν εγώ λέω σε ελάχιστα άτομα για έξοδο (πες με κακομαθημένο, σκυλί, τέρας δε μ' απασχολεί...) οπότε το πήρα απόφαση ότι θα λιώσω στον καναπέ βλέποντας tv... Χαζολόγησα λίγο, και ενώ δεν είχα κανένα λόγο ύπαρξης και έψαχνα να βρώ που χρησιμεύω σ' αυτό τον κόσμο ήρθε ξαφνικά η απάντηση από Άνω... Μη φανταστείς ότι μιλάω με Ανώτερες Δυνάμεις, ώρα είναι να με ζητήσει η Δρούζα για guest... Θυμήθηκα μια φοβερή τσάντα που είχα δει, και την είχα βάλει στο μάτι...Ωραία λέω αύριο τρέχουμε!!

Και εκεί που πήρα τα πάνω μου, άρχισα να διαβάζω το "Πιο πολύ πιο πολλοί" της Μαλβίνας, και πραγματικά τη Λατρεύω...!Το τελείωσα το Σάββατο και έχω μόνο τα καλύτερα να πώ. Το στυλ γραφής είναι καθαρά για μένα, περιγράφει κάποιες καταστάσεις που λίγο πολύ όλοι τις έχουμε βιώσει και πραγματικά έμεινα... Η ηρωίδα της είναι ένα πλάσμα που δεν μπορεί τις δεσμεύσεις, και μόλις χάνει τον έρωτα φεύγει... Δεν δίνει πουθενά εξηγήσεις και φεύγει... Τόσο ανεξάρτητο πλάσμα που μου θυμίζει πολύ εμένα, γενικά να το ξέρεις απεχθάνομαι τους καυγάδες, τις εντάσεις και τις κατινιές... Την κάνω πριν έρθουν όλα αυτά, σε οποιαδήποτε σχέση..

Για να αλλάξω κλίμα και θέμα, την τσάντα δεν την πήρα τελικά γιατί όταν την είδα και live δεν μου άρεσε καθόλου.. Βέβαια πήρα κάτι εκπληκτικά σουπλα, και έβαλα στο μάτι κάτι κουρτινούλες όλα τα λεφτά...! Φαντάζεσαι ότι είμαι το μόνο φοιτητόνιο που έχει 2 σετ σουπλά και 4 κουρτίνες για κάθε παράθυρο-μπαλκονόπορτα... Είμαι της φιλοσοφίας ότι κάθε παράθυρο πρέπει να έχει μια κουρτίνα για κάθε εποχή, και στην τελική αφού εγώ πλένω-σιδερώνω όλο αυτό το συρφετολόι δεν πέφτει λόγος σε κανένα... Ελπίζω από την άλλη εβδομάδα να έχω εμπλουτίσει τη συλλογή μου!!!

Κατά τα άλλα χτες με παίρνει και τηλέφωνο ο αγαπημένος μου θείος, για να τα ξεκαθαρίσουμε εγώ αναγνωρίζω ως θείο μόνο ένα-οι υπόλοιποι είναι απλά συγγενείς... Και τι μου λέει??? Είμαι Μύκονο για το 3-μερο...

Μα καλά, του λέω, Σύρο δε θα πήγαινες για δουλειές πως βρέθηκες Μύκονο??? Αφού μου εξήγησε ότι είχε αλλάξει το πρόγραμμα της δουλειάς και αναγκαστικά(γκρρρρ) πήγε για 3 μέρες Μύκονο με προσκάλεσε την επόμενη εβδομάδα να τον επισκεφτώ στη Σύρο, που προβλέπεται να μείνει για τον επόμενο χρόνο... Όπως καταλαβαίνεις δεν μπορούσα να το αφήσω έτσι και μόλις κλείσαμε τη συζήτηση (και το τηλέφωνο βασικά...lol) πήρα αμέσως σπίτι και ζήτησα εξηγήσεις....

Και ναι διαπίστωσα οργανωμένο έγκλημα!!!Όλοι ήξεραν για το ταξίδι στη Μύκονο, και εντελώς συμπτωματικά είχαν ξεχάσει να μου το πούν...Δηλαδή τι να πώ να τους αποκληρώσω από γονείς??? Δεν μπορώ, τους αγαπάω κιόλας, αλλά δε θα το αφήσω να περάσει έτσι...

Για να μην ξεφτιλιστώ και άλλο, το ερχόμενο Σάββατο ενδέχεται να έχω επισκέψεις, κάτι που αν και δεν το παραδέχομαι το θέλω ΤΡΕΛΆ!!! Κατά τα άλλα τάβλι-καφέδες και άγια φοιτητική ζωή!!!

Καλά να περνάτε!!!


Έχουμε και την πουρέιτζερ στο 0:21...Που πας μεταξύ 80 και τάφου....

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

κι εγω θελω να επισκεφθω κανα βιολογικαδικο.
τι να πρωτοκυνηγησουμε και τι να πρωτοκανουμε πια...

Giorgio είπε...

Kathe arxi kai duskoli...Mia apofasi einai ola, meta ginetai sunitheia...